Views: 617
به گزارش روابط عمومی کانون، بعد از پیگیری های چهار ساله در خصوص مشکلات دفاتر پیشخوان و عدم افزایش نرخ دفاتر با توجه رشد چشم گیر تورم، از نمایندگان و کمیسیون های مجلس، ریاست مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مجلس، نماینده شورای نگهبان و مرکز پژوهش‌های مجلس، ریاست جمهوری، معاون اول ریاست جمهوری، وزارت صمت، وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان حمایت از حقوق مصرف کننده و… در نهایت دبیر کل کانون نامه ای خطاب به خدا نوشت.
خواندن این نامه خالی از لطف نیست…
خداي عزيزم سلام
بدون تشریفات رایج در مکاتبات رسمی با تو صحبت می‌کنم مطمئنم که مثل ما زمینی‌ها جبروت و جایگاه خدائیت هیچ کبر و غروری برایت ایجاد نمی‌کند و مثل همیشه مهربان و صبوری و در شرایطی که به امور همه کائنات رسیدگی می‌کنی به ما بندگان کوچک خودت هم رسیدگی خواهی کرد.
راستش چند سالیست امور بخش کوچکی از بندگانت را دنبال می‌کنیم و در جمهوری اسلامی که ام القراء ممالک اسلامیست با رعایت تمام موازین و چارچوبهای قانونی به دنبال عنایتی از سوی مسئولین هستیم تا براساس قانون نوشته های قوای سه گانه بتوانیم با درآمدی آبرومند در جهت فرمایش خودت در آیه 39 سوره النجم که فرمودی ” وَأَن لَيسَ لِلإِنسانِ إِلّا ما سَعى ” و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست اقدام نمائیم.
اگرچه در ابتدا مفاد خوبی را به ما دادند و قرار بود اتفاقات بهتری بیافتد لیکن رفته رفته تفاسیر و بخشهای مختلف ورود کردند و نشد آنچه که قرار بود بشود اول اینکه گروهی با تفسیر همان قانون نوشته ها خود را به دلایل مختلف مستثنی کردند و به موازات و داشتن اریکه قدرت تشابهات را در قالب دفاتر موازی جاری کردند و بعد هم در مجلس و … مدعی شدند که اصلاً از ابتدا این اقدام اشتباه بوده و می‌بایستی اختصاصی سازی بجای خصوصی سازی صورت پذیرد در این راستا بعضی از بندگان دلسوزت تلاشهائی کردند ولی نشد آنچه باید می شد دستمان را بر زانویمان زدیم و گفتیم ” وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقوا ” (سوره مبارک آل عمران آیه 30) چنگ زدیم به ریسمان الهی و گفتیم با هم متحد می شویم و کمتر زحمت خود را برای دولتمردان می‌گذاریم که گفتند مگر میشود و ما باید بر شما حکم برانیم و آنطور که می‌گوئیم زندگی کنید و البته در گوشه و کنار هم بعضی‌ها اقداماتی کردند که زبانم لال، نشود ” و اعتَصِموا ” بعد گفتند اصلاً چرا سعی میکنید که این امر موازی کاری است خدای عزیزم سرت را درد نیاورم به عزت و کرامتی که به بنده‌ات دادی بر تلاش خود افزودیم و خواستیم عزتمند زندگی کنیم و به حداقلهای تکالیف تعیین شده در همان دست نوشته های بشریت که نامش را آئین نامه و قانون گذاشتند عمل نمائیم.
مفسران جدیدی آمدند و شروع به وعظ کردند، هرچه گذشت شرایط سخت تر شد و بخش های حمایتی کم و نظارتی بیشتر شد گفتیم به بزرگتر این عزیزان شکایت می بریم تا حداقل زرق حلال خود را از دست ندهیم شروع به نوشتن عریضه خدمت مسئولین کردیم از نمایندگان و ریاست محترم مجلس شروع کردیم و علی رغم دستورات و تاکیدات مقامات عالیه در مجلس برآمده از مردم دیدیم قرابت بین بعضی از نمایندگان مردم و دولت چنان قوی شده که الحمدلله به گفته یکی از مسئولین وقت “به رئیس مجلس گفتم در صحن قانون شما را از دستور خارج کردند.”
دلم به حال زحمات چندین ماهه کمیسیون اجتماعی و نمایندگان دلسوز آن، نماینده شورای محترم نگهبان و مرکز پژوهش‌های مجلس سوخت که پس از ۲۰ جلسه مذاکره و بحث در ابعاد مختلف یک قانون ۱۱ساله با ورود یک مسئول دولتی تمامش به هوا رفت نمی‌دانم شاید حکمت و عظمت خدائیت در جای دیگری برای ما خیر دیگری رقم زده است از بخش اول آن گذشتیم گفتیم بگذار با همین شرایط حداقلی دستمزدمان را با رعایت تمامی احوالات کشور پیگیری کنیم به کمیته تخصصی کمیسیون مربوطه مراجعه کردیم چند جلسه کارشناسی گذاشتند و بعد از سه سال به ۹۸ درصد افزایش تعرفه رسیدند گفتیم خداروشکر به هر حال خودش اقدامی ست ولی خدایا می دانی که در کمیسیون اصلی در این مورد گفتند زیاد است و باید نصف شود!؟
به هر حال چاره ای نداشتیم البته تا به یاد داریم در جایگاه خدائیت همواره به ما گفته‌اند از خدا بخواه، زیاد هم بخواه او بی نهایت بخشنده و مهربان است و می‌دهد خدایا مگر نگفته‌اند که بعد از خلقت انسان از روح خود در آن دمیدی پس چرا ما انسانها بعضاً از شما تاسی نمی‌کنیم و حالا اگر هم مثل شما بخشنده نیستیم حتی مبتنی بر محاسبات و ریاضیات هم حاضر نیستیم حقوق تلاشگران را بدهیم خلاصه سرت را درد نیاورم زمان گذشت و فشار بر ما بیشتر شد بعضی از همکارانمان توان ادامه راه را نداشتند و با صبوری امور را به امید این بنده های سراپا تقصیر و ناتوان دنبال کردند شروع کردیم به مکاتبه با وزرای مسئول و مرتبط، بندگان خدا دفاتر و انجمنهای ما هم از هر طریقی پیگیری و مذاکره می‌کردند وقتی یواشکی باهم صحبت می‌کردیم می‌گفتیم خداوند فرموده ” إِنَّ مَعَ العُسرِ يُسرًا ” (سوره مبارکه الشرح آیه ۶ ) پس تحمل کردیم تا گشایشی شود ولی نشد که بشود.
خدای عزیز می‌دانیم که امروز رئیس جمهور عزیزمان مشکلات زیادی دارد و اگرچه نامه هم نوشت که مشکل ما را حل کنند ولی ظاهراً معاون اول محترم هنوز به اجماع نرسیده‌اند و طفلکی در این میان وزیر ارتباطات که الان در حال توسعه فیبر نوری هم هستند و خیلی هم جوان خوب و زحمت کشی هستند هنوز ارتباطاتش با معاون اول آن طور که باید برقرار نشده و از همین جهت به آقای رئیس جمهور پناه برده اند البته از آن پیگیری هم چهار ماهی می گذرد و خبری نشده است سرپرست محترم وزارت صمت هم تلاشی اخیراً کردند ولی ظاهراً خبری نیست پروردگارا روز جمعه بود دیدم ظاهراً با این همه مشغله مسئولین برای حل مشکل یک گروه از بندگانت راه به جایی نخواهیم برد تازه اگر هم بعد از چهار سال بخواهند چیزی بدهند بعید به نظر می‌رسد در حد کرامت وجود شما و حداقل محاسبات انجام شده باشد این بود که مزاحم خودت شدم خواستم ضمن آرزوی سلامتی برای همه مسئولین عزیز محبت بفرمایید گشایشی کنید تا بلکه مشکل این جماعت حل شود مطمئنم که تو از دل و نیت بندگانت خبر داری و با نگاه شک و تردید و جناحی به آنها نگاه نمیکنی تو آنها را فقط بنده خودت می‌بینی که با تمام مهربانی هایت حوائج آنها را رفع و رجوع می‌کنی در این روز جمعه به حق کرامت و بزرگیت دل مسئولین را نرم کن و به آنها فرصت بیشتری عطا کن که مشکلات این ملت را حل کنند. 4 ماه از سال گذشته و دیگر رمقی پس از 4 سال برای همکارانم نمانده است و خجالت خانواده و کارکنان خود را می‌کشند.
راستی قبل از این نامه قصد کردم مکاتبه‌ای با مقام معظم رهبری هم بکنم ولی دیدم انقدر آن بزرگوار تاکیدات به رفع مشکل مردم کرده‌اند واقعیتش خجالت کشیدم و ترجیح دادم مستقیماً با خودت مکاتبه و مذاکره کنم منتظر محبت و عنایت همیشگی و مهربانی هایت هستم و شک ندارم که پاسخی خواهید داد.
علی فلاح
دبیر کل کانون
روابط عمومی کانون کشوری دفاتر پیشخوان دولت – کد خبر: 40250401